Nakarat: (2x)
Her bir düşte korku var ve her yanımda sancılar
hep benimle oldular ve sorgusuzca vurdular
Geçmiş önüme serili artık -varsa yoksa kalsın saklı!
Baktı dıştan bir umutla gözünü açtı
Raziel (Verse):
Sıralara kazınan ilk sözlerindi düşle başlayan değil mi?
Yavaş yavaş gelişen dünyanda saf bir sen elinde canlanan duygular
ve yaşadığın sefil durumların ardında yitik o mavi gözlerin!
Aklına düşen o sözler, tasviri imkansız gelirdi
Hayatının seyrek çiçekleri tek tek solarken seninle yenilerini açsın diye döktüğün gözyaşları, sayfalarına damlardı
Balkona çıkar sarhoş bu kente çocuksu bakışlar atardın
Halinden anlardım, kutsallığının şiirlere yansıdığını
Gün be gün bu buhran aynı yordamıyla farklı farklı vücutlarda karşında farklı yüzler
boş sokakta baş önde, boş adımların
Aklına yapışan beatlerin ve sonu gelmez tümcelerin içinde sen
silik bir kimlik gibiydin, hayali bölünen tek mermiyle
Evine vardığında aynı yabancılar vardı her tarafta odana kapanıp kendini kustuğunda
Kağıtta kalansa yine bendim..
Gözlerinde gördüğüm çocuk hüznünü vurduğun o kırık kalemde
Düşünde çağlayan nefeste, yorulmadın mı söyle Raziel
Echo (Verse):
Günler ayları kovaladı, doğdu güneş benimle
Yorgun, solgun bakışın arkasında saklımı kalacak? -Kalpte sancı var, hayalde Vurgun,
[ 157783 ]
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com