Boris Shtokolov - Zabyli - Çeviri

(Забыли Вы)



Глядя на луч пурпурного заката,

Стояли мы на берегу Невы.

Вы руку жали мне; промчался без возврата

Тот сладкий миг, его забыли вы.

До гроба Вы клялись любить поэта;

Боясь людей, боясь пустой молвы,

Вы не исполнили священного обета,

Свою любовь, и ту забыли Вы.

Но смерть близка, близка моя могила.

Когда умру, - как тихий шум травы,

Мой голос прозвучит и скажет Вам уныло:

«Он Вами жил, его забыли Вы».



Gurubun erguvan hüzmelerini seyre dalarken,

Neva'nın kenarında duruyorduk.

Elimi sıkmıştınız... kaçtı gitti, bir daha dönmez

O tatlı an, onu unuttunuz siz.



Tabuta kadardı yemininiz bu şairi sevmeye...

Korkarak insanlardan, korkarak boş söylentilerden,

O mukaddes vaadinizi yerine getirmediniz,

Aşkınızı da, onu da unuttunuz siz!



Ama ölüm yakın, makberim yakın.

Öldüğümde,- hışırdayan otların uğultusuyla

Sesim duyulacak ve o size mahzun mahzun diyecek ki:

«O sizinle yaşıyordu, ve onu unuttunuz siz



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com