Vladimir Vysotsky - Pesnja Vani U Marii - Çeviri

Я полмира почти через злые бои

Прошагал и прополз с батальоном,

А обратно меня за заслуги мои

С санитарным везли эшелоном.



Подвезли на родимый порог,-

На полуторке к самому дому.

Я стоял - и немел, а над крышей дымок

Поднимался не так - по-другому.



Окна словно боялись в глаза мне взглянуть.

И хозяйка не рада солдату -

Не припала в слезах на могучую грудь,

А руками всплеснула - и в хату.



И залаяли псы на цепях.

Я шагнул в полутемные сени,

За чужое за что-то запнулся в сенях,

Дверь рванул - подкосились колени.



Там сидел за столом, да на месте моем,

Неприветливый новый хозяин.

И фуфайка на нем, и хозяйка при нем,-

Потому я и псами облаян.



Это значит, пока под огнем

Я спешил, ни минуты не весел,

Он все вещи в дому переставил моем

И по-своему все перевесил.



Мы ходили под богом, под богом войны,

Артиллерия нас накрывала,

Но смертельная рана нашла со спины

И изменою в сердце застряла.



Я себя в пояснице согнул,

Силу воли позвал на подмогу:

"Извините, товарищи, что завернул

По ошибке к чужому порогу".



Дескать, мир да любовь вам, да хлеба на стол,

Чтоб согласье по дому ходило...

Ну, а он даже ухом в ответ не повел,

Вроде так и положено было.



Зашатался некрашенный пол,

Я не хлопнул дверьми, как когда-то,-

Только окна раскрылись, когда я ушел,

И взглянули мне вслед виновато.

Ekleyenin yorumu:

1974

Try to align

Türkçe

Vanya'nın Maria'da söylediği şarkı



Acımasız savaşlarda, neredeyse yarım dünya

Yol adımladım, yerlerde süründüm taburla,

Bu hizmetlerin karşılığında geriye

Sıhhiye kademesiyle gönderildim.



Götürüp bıraktılar ata ocağıma,-

Ta eve kadar o kamyonla.

Durdum, dilim tutuldu - çatımdaki duman

Bir başka tütüyordu.



Pencereler sanki göz göze gelmekten korkuyordu.

Evin hanımı - askerin dönüşüne hoşnut değil -

Bırakmadı kendini hıçkırıklarla kudretli göğsüme,

Ellerini çırptı hayıflanarak - ve süzüldü içeriye.



Zincirinde köpekler har har havladı.

Sundurmaya doğru iki adım attım,

Ayağım otlarda tanımadığı bir şeye takıldı,

Kapıyı çektim - dizlerimin bağı çözüldü.



Masanın öte yanında, benim yerimde oturuyordu,

Evin selamsız sabahsız yeni sahibi.

Üstünde örgü kazağı, yanında evin sahibesi,-

Demek bundanmış dedim - köpeklerin havlaması.



Bu demekti ki, ben ateşlerin altında

Koştururken, bilmezken bir lahza bahtı,

O evimdeki tüm eşyaların yerini değiştirmiş

Ve hepsini bildiği gibi duvara asmıştı.



Tanrı'nın, Savaş Tanrı'sının tam altındaydık,

Topçu birliği bizi koruyordu,

Ama ölümcül yarayı sırtımdan aldım -

İhanet olup kalbime saplandı.



Zorladım kendimi - büktüm belimi,

Çağırdım yardıma irade gücünü:

"Darılmayın, yoldaşlar, darılmayın-

Kazaen çaldım el kapısını".



Sulh-ü muhabbet üstünüzde, ekmek masanızda,

Dirlik düzen yuvanızda olsun...

Adamsa bana cevap bile vermedi,

Esasen, öyle de olması gerekti.



Boyanmamış parkeler sallandı,

Eskisi gibi çarpmadım kapıları,-

Ben giderken tek pencereler açıldı,

Ardımdan onlar suçlu suçlu baka kaldı.

Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com